اگر از دوربینها یا گوشیهای هوشمند استفاده میکنید به احتمال زیاد متوجه شدهاید که حروف مختلفی بر روی کارتهای حافظهی SD حک شدهاند. یکی از مواردی که در کارتهای حافظهی گرانتر قابل مشاهده هست UHS-II است. ولی کارت حافظهی UHS-II چیست و چه کاربردی دارد؟
زمانی وجود داشت که بیشتر دوربینهای حرفهای که نیاز به سرعت بالا در نوشتن و خواندن اطلاعات داشتند تنها از کارتهای CF یا Compact Flash استفاده میکردند، ولی این موضوع با ارائهی کلاس UHS از کارتهای حافظهی SD تغییر کرد و این نوع کارتها نیز قادر بودند به سرعتهایی مانند 95 مگابایت بر ثانیه دست پیدا کنند.
حروف UHS مخفف Ultra High Speed هستند و در واقع تعیینکنندهی نوع استاندارد برای خواندن و نوشتن اطلاعات بر روی کارتهای SD به شمار میرود. کارتهایی که از استاندارد UHS-I استفاده میکنند میتوانند در تئوری به حداکثر سرعت 104 مگابایت بر ثانیه دست پیدا کنند.
با عرضهی کارت حافظهی UHS-II به کارتهای SD یک ردیف اتصال دیگر نیز افزوده شد. به این ترتیب نهتنها خود کارتها سریعتر شدند، بلکه تعداد دروزاههای انتقال اطلاعات نیز افزایش یافت. به این ترتیب کارتهایی که از این استاندارد استفاده میکنند میتوانند به سرعتهای خواندن و نوشتنی خارقالعاده دست پیدا کنند.
در تئوری این نوع از کارتهای حافظهی SD قادر هستند به سرعت 312 مگابایت بر ثانیه نیز دست پیدا کنند. به طور مثال کارت حافظهی UHS-II از کمپانی Sandisk سرعتی معادل 280 مگابایت بر ثانیه دارد و بهراحتی به طور متوسط با سرعت 240 مگابایت بر ثانیه فایلها را جابجا میکند. چنین سرعتی نهتنها انتقال فایلها به کامپیوتر را سریعتر میکند بلکه به دلیل داشتن سرعت نوشتن بالاتر میتواند ویدیوهای 4K را نیز با ثبات و اطمینان بیشتری ضبط نماید.
البته استاندارد UHS-III نیز بهتازگی برای کارتهای حافظهی SD ارائه شده است که در تئوری قادر هستند به سرعت 624 مگابایت بر ثانیه دست پیدا کنند، ولی هنوز زمان زیادی تا عرضهی تجاری اینگونه کارتها باقی مانده است.
منبع : پیکسل